 |
|
 |
|
Miłość jest zawsze nowa. I bez względu na to, czy w życiu kochamy raz, dwa, czy dziesięć razy, zawsze stajemy w obliczu nieznanego.
-- Paulo Coelho
|
|
|
|
|
 |
|
 |
|
Admin ::: 26-03-2008 ::: 6430 raz(y) oglądano.
|
|
|
Oskar Kolberg
(ur. 22 lutego 1814 w Przysusze, zm. 3 czerwca 1890 w Krakowie.
Był synem Juliusza, profesora miernictwa i geodezji na Uniwersytecie
Warszawskim. W domu rodzinnym stykał się z ważnymi przedstawicielami środowiska kulturalnego Warszawy: Samuelem Bogumiłem Linde, Mikołajem Chopinem (ojcem Fryderyka Chopina), Kazimierzem Brodzińskim.
Kształcił się w Liceum Warszawskim i Akademii Handlowej w Berlinie.
Zdobył także wykształcenie muzyczne, m.in. pod kierunkiem Józefa
Elsnera.
W życiu dorosłym pracował jako prywatny nauczyciel muzyki, księgowy, urzędnik bankowy i dyrekcji Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Publikował hasła z dziedziny muzyki i muzykologii w Encyklopedii powszechnej Samuela Orgelbranda.
Dzięki sfinansowaniu edycji przez Witolda Zglenickiego uzyskanych za pośrednictwem Kasy Mianowskiego, opublikował 5 tomową pracę pt Mazowsze. W 1875 został uhonorowany członkostwem Akademii Umiejętności (AU).
Jego kompozycje to m. in.: 2 obrazki sceniczne "Król pasterzy"
i "Janek spod Ojcowa", "Wiesław" oraz liczne
pieśni solowe i utwory na fortepian etiudy, kujawiaki, mazurki.
Ale główną dziedziną jego działalności była etnografia, jako pierwszy w polskiej etnografii zebrał i usystematyzował według regionów rodzimą kulturę ludową, w monumentalnym dziele zatytułowanym „Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce”. Oskar Kolberg pochowany został na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
W jego rodzinnej miejscowości Przysucha znajduje się muzeum jego imienia poświęcone kulturze Polski a w szczególności powiatu przysuskiego.
Kolberg jako kompozytor
Rodzice
 
Juliusz Kolberg:
Kartograf i geodeta, Karolina Mercoeur
Profesor UW, wspierał rozwój (z rodziny francuskich emigrantów)
muzycznego talentu Syna Oskara uzdolniona muzycznie
Rozwojowi muzycznego talentu Oskara Kolberga sprzyjał: wyjątkowy klimat epoki – romantyzmu, zainteresowania muzyczne matki, talent ukochanej niani śpiewającej ludowe melodie, salonowe koncerty Fryderyka Chopina (zaprzyjaźnionego z bratem Wilhelmem).
WYKSZTAŁCENIE MUZYCZNE:
- Prywatne lekcje u Józefa Elsnera (nauczyciela muzyki F. Chopina), później u Ignacego Dobrzyńskiego
- 1835 - 36 Studia kompozytorskie u renomowanych muzyków w Berlinie
- 1837 - 39 posada nauczyciela muzyki po doskonałej ocenie kwalifikacji uzyskanej od Józefa Elsnera
- 1836 debiut kompozytorski balladą na fortepian Pt. "Talizman"
ZBIORY UTWORÓW:
- "Kujawiaki w stylu gminnym",
- "Kujawiaki według znanego tematu gminnego",
- "Zbiór mazurów i obertasów gminnych" (ponadto polonezy, krakowiaki, walce)
DZIEŁA SCENICZNE:
1859 - wystawiona opera sielska "Król pasterzy"; do libretta Teofila Lenartowicza oraz "Janek spod Ojcowa" (nieukończona)
Twórczość muzyczną Kolberga określa się mianem „romantyzmu zapomnianego”. Dzieła takich twórców mogły być wykonane przez niewielki zespół artystów amatorów w domach prywatnych.
|
Kolberg jako folklorysta
"Pieśni ludu - a w nich - zakute duchowne życie narodu (...)"
(O.Kolberg)
Cel wypraw:
Zafascynowany twórczością F. Chopina nie wyobrażał sobie utworów bez wykorzystania motywów muzyki ludowej, którą chciał poznać w bezpośrednim kontakcie z jej twórcami.
Towarzysze wypraw:
Udział w ludoznawczych wycieczkach brali:
Emilian Jenike (poznany w Berlinie), Józef Konopka, poeta Teofil Lenartowicz, bracia Ludwik i Cyprian Norwidowie, Ignacy Komorski i malarze: brat Antoni i Wojciech Gerson.
Efekty wypraw:
- W latach 1842-45 w Poznaniu ukazała się pięć (z planowanych 10) zeszytów "Pieśni ludu polskiego" - 125 utworów z akompaniamentem,
- Pieśni czeskie i słowackie, O pieśniach litewskich.
- 1847 - 48:
a) Pieśni ludu weselne (ponad 300 pieśni)
b) Pieśni ludu obrzędowe
c) Obrazy Słowiańszczyzny południowej – obszerny, udokumentowany opis kultury ludowej żyjących tam Słowian
Romantyczna fascynacja ludem i jego twórczością u Oskara Kolberga nie wygasła – mimo tragicznych wydarzeń 1846 (rabacja galicyjska) i Wiosny Ludów w Wielkopolsce w 1847 roku.
|
|
|
Kolberg jako etnograf
„Same pieśni nie wystarczą…”
(O.Kolberg)
Studiując etnograficzne dzieła zagraniczne Oskar Kolberg obmyślał nową formułę wydawniczą dla swoich zbiorów zgromadzonych w czasie romantycznych wypraw ludoznawczych.
Było nią dzieło życia!
„Lud, Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce”
- 1865 - pierwsze monografia regionalne poświęcone Sandomierskiem,
- 1871 – 75 - ukazują się 4 tomy Krakowskiego, a Oskar Kolberg pozyskuje wielu gorliwych współpracowników,
- 1875 – 82 - siedem tomów poświęconych Wielkiemu Księstwu Poznańskiemu, potem kolejne tomy dotyczące Pokucia, Lubelskiego, kieleckiego, Mazowsza itd. (razem 33 tomy),
- 1889 – jubileusz pięćdziesięciolecia pracy badawczej, wyrazy uznania od towarzystw naukowych instytucji oświatowych.
Oskar Kolberg czyni Izydora Kopernickiego wykonawcą swojego testamentu.
|
Bibliografia:
- Górski R. :Oskar Kolberg, Warszawa 1974
- Literatura Ludowa, Rok III Nr 5-6, Warszawa 1959
- http://pl.wikipedia.org
- http://www.kolberg.republika.pl
|
|
|
|
|
![<!-- [site-name] -->](themes/G-Orange-XTE/images/G-logo_02.jpg){kind=logo}
Nasza szkoła bierze udział w projekcie "Szkoła promująca zalecenia Europejskiego kodeksu walki z rakiem".
